Wanneer houden van lijden wordt
Geschreven door Rashna Tjikhoeri
De afgelopen periode heb ik meerdere mooie en waardevolle gesprekken gevoerd met anderen over wat houden van nu precies betekent. We hebben allemaal onze unieke kijk op wat houden van voor ons betekent. Ook ik ben op onderzoek gegaan in mezelf. In stilte heb ik mezelf diverse vragen gesteld over wat liefde voor mij betekent, wat houden van voor mij persoonlijk is, wat verbinden voor mij is.
Gestrande relaties
Deze ontdekkingsreis in mezelf leverde een aantal mooie ontdekkingen op, waardoor ik de stilte waarin ik me zo graag begeef als nog waardevoller ging ervaren. Om me heen zag ik de afgelopen tijd heel wat relaties stranden. Bij sommigen was er sprake van een gezin met kinderen en/of huisdieren en bij weer anderen betrof het een samenzijn van twee personen. Wat mij intrigeerde waren de gesprekken die ik met mensen voerde over hun relaties en de onderlinge verhoudingen tijdens en na het verbreken van de relatie.
Verschuilen uit zelfbescherming
Het is nooit mijn plaats om te oordelen, dat zou immers totaal misplaatst zijn in mijn beleving. In de afwezigheid van oordelen en veroordelen kun je de mens achter de vele maskers ervaren die men door de loop der jaren is gaan dragen om zichzelf achter te verschuilen uit zelfbescherming. Nu besef ik me wel degelijk dat we zelden echt onbevooroordeeld zijn. Immers, allen nemen we een stukje eigen geschiedenis en verleden met ons mee wanneer we waarnemen, ervaren en tot ons nemen.
Verantwoordelijk voor je eigen geluk
Ik hoor vaak ‘ik was zo zelfstandig toen ik in de relatie stapte, maar op een gegeven moment herkende ik mezelf niet meer. Ik had mezelf volledig opgeofferd voor de ander.’ Of ‘de ander veranderde ineens toen we trouwden.’ En ‘het lag aan de ander’. Dit zijn slechts voorbeelden. Mijn persoonlijke visie is dat de ander altijd een bepaald gemis, iets wat we graag in ons zelf willen ontwikkelen, in ons spiegelt of iets waar we van weg willen blijven om welke reden dan ook. Dit kan heel interessant zijn om te onderzoeken. Voorop staat dat iedere volwassene in een relatie de verantwoordelijkheid draagt voor zijn/haar eigen geluk. Dat geluk wordt vaak gesaboteerd door iets wat we zijn gaan geloven over ons zelf.
Zelfafwijzing
Door de vele afwijzingen die we vanaf onze kindertijd tot op heden ervaren hebben kunnen we zijn gaan geloven dat we niet deugen, dat we niet goed genoeg zijn, dat we iets mankeren. Maar geloof je dit werkelijk of is dit iets wat je gedachten je voorhouden om je te beschermen tegen de afwijzing van anderen? En wijs je door deze gedachten te geloven niet juist jezelf af? Is de ander waarmee je je verbindt niet juist degene die dit bij jou aanraakt en triggert door zijn/haar gedrag en is dit niet bij uitstek een kans om bij jezelf te onderzoeken welke beperkende overtuiging er nog in jou leeft? En als het er meerdere zijn, welke beperkende overtuigingen er nog in jou leven? En is het niet jouw verantwoordelijkheid om voor en in jezelf te onderzoeken of deze beperkende overtuiging(en) nog waar voor je voel(t)(en)?
Innerlijke ontdekkingsreis
Mijn innerlijke ontdekkingsreis leverde mij persoonlijk de volgende antwoorden op: liefde is voor mij jezelf en de ander vanuit compassie ervaren en benaderen. Compassie staat bij mij voor; zonder oordeel of zonder oordeel over het oordeel dat je ervaart. Liefde is in die zin voor mij dus vrij van (zelf-)afwijzing. Houden van betekent voor mij in het verlengde hiervan jezelf en de ander omarmen precies zoals je bent en precies zoals hij/zij is. Verbinden binnen een liefdesrelatie betekent in mijn beleving ja zeggen tegen jezelf en de ander met de intentie om je fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel met elkaar te verbinden.
Lijden wordt houden van
Om me heen heb ik de afgelopen jaren gezien dat ‘houden van’ lijden werd. Ik schrijf het bewust tussen haakjes , want ‘ik houd van jou wanneer je zus of zo bent en als je dit of dat doet’ is voor mij geen liefde. Nou ja, voorwaardelijke liefde. Mijn innerlijke ontdekkingsreis ging juist over onvoorwaardelijke liefde. Betekent dit dat we altijd samen blijven met een ander? Nee, die garantie kan niemand ons geven. Zolang er een intentie is om elke dag opnieuw voor elkaar te kiezen zolang dat passend voelt voor ieder individu afzonderlijk en zolang er een intentie is om je fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel met elkaar te verbinden, kom je al een heel eind en hoeft houden van geen lijden te worden. Lijden ontstaat juist wanneer we ons zelf en/of de ander afwijzen en de ander afwijzen is nooit zonder eerst jezelf af te wijzen. Alleen al dit inzicht door bewustzijn maakt dat we lijden kunnen herkennen en ons stap voor stap kunnen bewegen naar houden van.
Rashna
