Voorbij de weerstand
Zit jij soms ook vast in weerstand? Het gevoel dat je iets écht helemaal niet wilt doen of ergens écht niet wilt zijn? Of weerstand gericht tegen het gedrag van een bepaalde persoon?
Het haalt je uit het ‘nu’
Waarschijnlijk is dit voor velen van ons wel herkenbaar! Ik ervaar het gevoel van weerstand als een verkramping, die ik letterlijk voel in mijn lichaam. Het haalt me uit het ‘nu’ en maakt dat ik in verzet kom en ergens anders wil zijn. Een naar en vernauwend gevoel. Het voelt als het tegenovergestelde van flow. Bovendien vreet het enorm veel energie om continu met de hakken in het zand te zitten.
The world according to..
Maar wat is weerstand nu eigenlijk? Weerstand ontstaat op het moment dat we een verwachting, mening of (voor)oordeel hebben over hoe een situatie of een persoon zou moeten zijn. Het ontstaat vanwege onze kijk op onszelf, de wereld en het leven. Het verwachtingspatroon dat we hebben van hoe de werkelijkheid er, volgens ons, uit zou moeten zien.
Niet voldoen aan de verwachtingen
Als de situatie waar we ons in bevinden of het gedrag van een bepaalde persoon niet voldoet aan ons verwachtingspatroon, dan ontstaat er weerstand. Het beeld dat we waarnemen, klopt dan niet met dat wat wij wensen in het leven en strookt niet met onze waarden en normen. Dit kan variëren van een baan of relatie waar je niet in wilt ‘zitten’, een vriendin, moeder, partner.. aan wiens gedrag je je al een tijdje ergert, je kind die iets doet waar je niet achterstaat, een politicus of groepering die er in jouw ogen een zooitje van maakt.. and so on.
De gekleurde bril
Wat we ons hierbij mogen realiseren is dat iedereen door zijn eigen gekleurde bril naar de wereld kijkt. En dat de manier waarop we naar de wereld kijken, grotendeels wordt ingekleurd door ons ‘belief system’ (in het Engels klinkt het zo krachtig ;-)), ons geloofssysteem. Dat wil zeggen het systeem van denkbeelden, overtuigingen, waarden en normen, dat wij in onze jeugd en door al onze ervaringen in de loop der tijd hebben aangenomen en dat wij zien als ‘waar’.
Er bestaat geen ultieme waarheid
Op het moment dat je echter doorziet dat ons ‘belief system’ maar een bedachte constructie is (hetzij een hardnekkige die van generatie op generatie wordt doorgegeven), kun je ook inzien dat er geen ultieme waarheid bestaat. Niet voor jou en ook niet voor anderen. En als er niks vast ligt… wauw, wat een vrijheid en ruimte ontstaat er dan!
Aanvaarding, ontspanning en rust!
En vanuit die ruimte kunnen we onze (voor)oordelen loslaten en de situatie en persoon laten voor wat en wie hij of zij is. En met dat loslaten gaan we voorbij aan de weerstand en komt de aanvaarding, ontspanning en de rust! En geef toe, dat voelt toch een stuk fijner?
Tegen wie of wat mag jij je weerstand laten varen?
Lfs Caroline ❤️
