Van oordelen naar eigenliefde
Geschreven door Marjolein Fletterman
Gij zult niet oordelen. Een hele oude zin. Een zin die zo een eigen leven is gaan leiden, dat we als ‘goed mens’ vandaag de dag denken dat we fout of slecht zijn als we oordelen. Want wie ben jij om te oordelen over een ander?
Zelfveroordeling
En áls we onszelf, als bewust mens, dan betrappen op het hebben van een oordeel over iemand, kunnen we onszelf daar slecht over voelen. Het leidt vervolgens weer tot een veroordeling van jezelf en verwijdert je van eigenliefde…
Meer liefde
Wat nou als we het eens met andere ogen belichten? Wat nou als het hebben van een oordeel helemaal niet slecht of fout is, maar je juist naar meer eigenliefde leidt? Als je dan zo wakker bent dát je oordeelt (let er maar eens op hoe vaak je stiekem toch een hele sterke mening over iemand of iets hebt ;-)) waarom jezelf vervolgens bekritiseren hiervoor? Waarom jezelf niet bedanken voor de mogelijkheid om te groeien en bloeien richting meer liefde voor jezelf?
Onvrede met jezelf
Iedereen kent de uitspraak “wat je zegt ben je zelf” wel. Vroeger op het schoolplein riep ik het naar andere kinderen als ze nare dingen over, en tegen mij zeiden. Waarschijnlijk omdat ik niks anders wist te zeggen, maar er zit wel een kern van waarheid in. Want op het moment dát je oordeelt over een ander (wat ik zelf trouwens ook deed met die zin), veroordeel je in werkelijkheid een deel van jezelf. Een deel van jezelf dat je nog niet volledig geaccepteerd hebt, waar je nog niet volledig vrede mee hebt én, waar je hoogstwaarschijnlijk (nog) niet van houdt. Wanneer je namelijk iets van of bij jezelf oké vindt, vind je dat bij de ander ook. Zo ben je waarschijnlijk niet tevreden met je eigen figuur als je de slanke dame naast je in de sportschool te dun of te dik vindt.
Gewoon gevoelens
Ga maar eens na, wat is de werkelijke reden dat je ergens iets van vindt, over oordeelt of een hele sterke mening over hebt? Ik weet zeker dat het uiteindelijk met jezelf te maken heeft en niks met de ander. En weet je, dat is helemaal niet erg! Het is oké als je jaloezie voelt, een ander iets niet gunt of een oordeelt voelt over (het gedrag van) de ander. Waarom zou het ene gevoel ‘goed’ zijn en het andere ‘slecht’? Het zijn toch gewoon gevoelens? Ze willen alleen maar gezien en gevoeld worden.
Twee kanten van dezelfde medaille
Wanneer je jezelf betrapt op het hebben van een oordeel is dat helemaal niet slecht of fout, maar in mijn ogen juist een uitnodiging om met liefdevollere ogen naar dát in jezelf te kijken waar je over oordeelt. Het hebben van een oordeel leidt je op deze manier dus juist naar meer eigenliefde. Van jezelf houden houdt in dat je van ALLE delen van jezelf houdt. Jij bent ALLES. Zowel het ene uiterste als het andere is in een ieder van ons vertegenwoordigd. Positief en negatief zijn niks meer of minder dan de andere kant van dezelfde medaille. Tegenovergesteld en contrasterend, alleen maar om alles te ervaren en te groeien. Situaties in het leven om je heen waar je sterk (emotioneel) op reageert, laten je zien wat er nog niet vrij of bevrijdt is in jou.
Verzachting
Je zult zien dat als je op deze manier gaat en leert kijken naar het hebben of voelen van een oordeel, je jezelf steeds meer bevrijdt en je zachter maakt naar jezelf en daarmee ook naar de ander. En zo “heeft ieder oordeel z’n voordeel” (in liefde) 😉
♥ Marjolein
