Omarm de kleine jij

Omarm de kleine jij

Geschreven door Herma Timmer

In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Gelukkig maar, denk ik dan. Zeker als ik bedenk dat veel van de resultaten zijn ontstaan in de jeugd, in onze jonge kinderjaren. Wat vrijwel ieder mens in onze westerse cultuur met elkaar gemeen heeft is de welbekende rugzak, de bagage die je met je meedraagt.

Dit ben jij

Heel verdrietig om te bedenken dat het juist het kind is die deze last zijn of haar verdere leven met zich mee moet dragen. Terwijl dit kind hiervoor geen enkele verantwoordelijkheid kan nemen, die heeft er tenslotte niet om gevraagd. Je rugzak legen of je ballast weggooien zou natuurlijk geweldig zijn, maar wat mij betreft echt onmogelijk. Herinneringen, gevoel en emoties worden, hoe klein je ook bent, niet alleen in je hoofd opgeslagen, maar in iedere cel van je lijf. De resultaten uit je verleden horen daarom bij jou, maken jou tot wie je bent, hoe rot het soms ook voelt.

Verstoppen

Gebukt gaan, omdat je rugzak zo zwaar is. Je klein voelen, omdat de ballast zwaar op je schouders drukt, hoe komen we ervan af? Veel mensen proberen het te verstoppen door er bijvoorbeeld op te gaan zitten, dan zie je het tenminste niet. Maar is dat de oplossing? Uit eigen ervaring weet ik dat ook dit niet werkt. Je doet je dan tenslotte anders voor dan je bent.

Onder ogen zien

De kleine jij, die gekwetst, beschadigd en gehavend is in het verleden, wordt door de grote jij ook liever niet gezien. Niemand ziet graag een kind met hartezeer, littekens en verdriet nietwaar? Die emoties willen we niet. Het is daarom heftig om je eigen ballast onder ogen te zien. Jouw rugzak eens goed te bekijken hoe groot of klein deze zak ook is. Kleine kinderen houden van visualiseren, dat maakt het inbeelden makkelijker. Dat kan met jouw rugzak ook. Pak maar eens een kussen van de bank of je bed. Houd deze voor je met gestrekte armen. Dit is jouw eerder genoemde rugzak, jouw verdriet en pijn. Ook al lijkt een kussen niets te wegen, al snel blijkt het zwaar te zijn om het op deze wijze te dragen en zo te blijven staan. Tot wanneer het echt niet meer gaat. Kan jij je laten neervallen op de bank het kussen tegen je aan drukken en er tegen leunen om te rusten? EN DAAR ZIT DE CLOU!

Jij mag er zijn

Voel! Voel hoe prettig het is om de rugzak, jouw ballast tegen je aan te drukken, dat je er op mag leunen, dat het er mag zijn. Met twee armen druk je het tegen je aan en het voelt gelijk minder zwaar. De kleine jij mag er zijn. De kleine jij mag getroost worden, de kleine jij is niet verantwoordelijk voor de behaalde resultaten uit het verleden. Omarm de kleine jij, koester de kleine jij, het lieve kind heeft nergens om gevraagd tenslotte. Ieder kind heeft erkenning nodig en is super loyaal. Het is niet te laat om dit mooie lieve kind te geven wat zij al die jaren heeft gemist. De grote jij weet als geen ander wat de kleine jij heeft moeten doormaken en de grote jij kan haar dan ook het best beschermen en troosten.

Goed zoals ze is

Lekker kneuterig op de bank met een kussen heeft voor mij inmiddels een hele andere betekenis gekregen, maar ik kan niet meer zonder mijn kussen, mijn kleine ik. En op mijn nachtkastje staat een foto van een heel mooi bijzonder kind. Een kind die beter laat dan nooit alsnog het geluk bij mij vindt. En weet je wat zo mooi is. Als je weer goed kijkt naar de kleine jij dan zie je naast de littekens en verdriet ook weer hoe puur speels en blij een klein kind kan zijn, ook de kleine jij! Geef die kleine jij een dikke knuffel en zeg haar dat ze goed is zoals ze is.

Gewoon Doen!

Liefs Herma