Loslaten of worden losgelaten?
Geschreven door Jolanda Jelsma
“Ach, ik moet het ook loslaten” is een veelgehoorde zin. Als we ons zorgen maken, als iets ons dwarszit, dan willen we graag loslaten. We draaien zo in cirkeltjes rond. Moeite met loslaten is vaak ook een eigenschap van mensen die veel stress ervaren.
Losgelaten worden
Maar ik vraag me af of we wel iets los te laten hebben. Ik denk dat wij zelf niet loslaten maar dat we losgelaten worden. Want ik weet niet hoe het bij jou gaat, maar als ik verzucht: “Ach, ik moet het ook loslaten” dan gaat me dat vaak niet goed af. Ja, ik wil van het nare gevoel af. Ik wil me niet meer druk maken en probeer mezelf af te leiden of het weg te stoppen. Maar dat is geen loslaten. Dat is negeren, onder vloerkleed wegschuiven. Struisvogelpolitiek zeg maar.
Dus wat is dan dat loslaten?
We willen vaak niet loslaten als het gaat om mooie dingen of om mensen die je dierbaar zijn. Je kinderen die steeds meer hun eigen gang gaan, afscheid van naasten. Dan de dingen waar we weerstand tegen voelen: zoals het loslaten van onze naasten maar ook piekeren, zorgen, stress en spanning, laat ons vaak niet los. Hoe we ook verzuchten dat we het los moeten laten. Het loslaten zit niet in het loslaten van een geliefde of het loslaten van het piekeren of de stress. Het loslaten zit in het toelaten wat jij voelt. Het durven kijken naar wat er in je binnenste gebeurt, waarom dit gebeurt en dit er te laten zijn.
Voelen zonder weerstand
Dus het loslaten is eigenlijk dat je je openstelt voor wat er is, dat je je openstelt voor wat je denkt en voelt op dit moment zonder weerstand. Zodat je je zorgen, verdriet, spanning kunt onderzoeken of het echt zo is, zoals jij het ervaart en of je er misschien ook anders mee om kunt gaan. Zodat je kunt gaan kijken hoe je met deze ervaringen toch goed voor jezelf kunt zorgen. Het gaat er om dat je het er maar laat zijn, omdat het er toch al is. En dan laat het jou los, zonder dat je er veel moeite voor hebt gedaan. Je uitgangspunt wordt anders. Het gaat er niet meer om dat jij ergens vanaf wilt of juist niet vanaf wilt. Het gaat erom dat je het er maar laat zijn omdat er toch al is. Je beweegt zo goed als je kunt mee met de situatie waar je zo’n moeite mee hebt.
Meebewegen
Stel je voor dat je niet meer moeite hoeft te doen om iets los te laten maar gewoon meebeweegt. Dat zou ruimte geven, dat zou energie besparen.Probeer het nu eens, nu al. Neem eens een situatie waar je mee worstelt, een situatie die niet te overweldigend voor je is maar waarvan je wel denkt: Ik zou het los moeten laten. Bedenk dan eens dat je het niet hoeft los te laten. Het is er al, dus laat het maar zijn. Hoe voelt dat? Wel fijn he? Tenminste dat vind ik wel altijd.
Het mag er zijn
Als ik me druk maak en bedenk dan dat ik het niet hoef los te laten maar het gewoon mag laten zijn en van daaruit mag gaan kijken wat ik het beste kan doen of laten. Dat geeft mij altijd heel veel ruimte. Blijf maar bij die gedachte dat je het niet los hoeft te laten, ja, je mag loslaten dat je los moet laten. Hoe lekker is dat?
Liefs Jolanda
