Liefde vs Angst: wat kies jij?
Geschreven door Ine van Gisbergen
Wat kan die innerlijke criticus toch tekeer gaan! Als je die z’n gang laat gaan en je even niet oplet, dan kun je zo je hele dag beleven in een wereld vol oppervlakkige oordelen, onzekerheden en ander niet-helpend geworstel.
Doodvermoeiend
Het voelt dan alsof de wereld onveilig is. Waar keihard gepresteerd moet worden om mee te tellen. Waar alles goed of fout kan gaan en waarin je dus zelf een heeel belangrijke factor bent. Jij moet namelijk zorgen dat het allemaal de goede kant uit gaat. Pff. Doodvermoeiend.
Even parkeren
Gelukkig is er ook die andere wereld. Ook al lijkt ie met alle personages ogenschijnlijk op de wereld hierboven, toch is ie totaal anders. In deze wereld kom je als je voorbij de innerlijke criticus bent gekomen. Letterlijk. Hij of zij is niet weg, dat kan ook niet. Maar je komt eraan voorbij, door hem bewust even te parkeren of niet zo serieus te nemen.
Moeiteloze ontspanning
En dan… verandert de wereld zienderogen. Je ervaring wordt rustiger. Stiller. Kleurrijker. Je blik wordt niet meer zo gevangen door alles wat ‘mis’ kan gaan, maar wordt zachter, opener. Vanuit begrip en vriendelijkheid zie je gewoon minder bedreigingen. Het voelt veiliger; dat het eigenlijk allemaal toch wel klopt allemaal. En tot grote opluchting: dat het allemaal niet van jou afhangt. In deze wereld voel je je opgenomen in het grotere geheel en mag je gewoon mee. Meestromen. Meebewegen. Paradoxaal genoeg krijg je tegelijkertijd ingevingen die je juist heel krachtig doen voelen. En kun je tot geinspireerde actie komen, vanuit een moeiteloze ontspanning. Nice!
In de verdediging
Een switch van de ene wereld naar de andere is zo gemaakt, heb ik gemerkt. Vooral van de veilige naar de onveilige wereld. Er hoeft maar een trigger langs te komen (iemand die me doet denken aan dat klasgenootje waar ik een hekel aan had) en de wereld verandert waar ik bij sta. Ineens doet alles me grauw en onveilig voor en vanuit een reflex schiet ik in de verdediging. Van dat soort momenten smult mijn innerlijke criticus en die is er als de kippen bij om me hierbij verder te helpen. Zelfafwijzing is eigenlijk altijd het eind van dat liedje.
Dit gebeurt me meerdere malen per dag.
Van onveilig naar veilig
Daarom doe ik vooral veel onderzoek naar hoe je weer terugswitcht van de onveilige naar de veilige wereld. Dit zijn mijn bevindingen:
Niet oordelen
Allereerst is het opmerken en bij jezelf waarnemen dat je weer die ‘oordelende, onveilige’ wereld ervaart. Puur opmerken, dus niet oordelen (shit, ben ik weer hier!) want dat helpt juist niet. Meer observeren in de trant van: ah, ik voel me weer onveilig, ik weet waar ik nu zit.
Naar binnen keren
Vervolgens keer je naar binnen. 9 van de 10 keer heb je daar dan dus helemaal geen zin in, maar het is wel echt de way-to-go. Even op een rustig plekje gaan zitten, ogen dicht doen en de innerlijke schijnwerper naar binnen richten. Bewust een paar keer diep ademhalen. Kijken welke gedachten er op dit moment zijn. En welke gevoelens. Hoe voelt je lijf? En dat dan allemaal gewoon bekijken. Niet er wat van vinden. En als je daar wel wat van vindt, dat dan weer bekijken.
Je bent niet je gevoelens!
En terwijl je al die woelige gedachten en gevoelens laat voor wat ze zijn, ga je eraan voorbij. Naar de plek achter al die gedachten, gevoelens en fysieke sensaties. Zien dat je die gedachten en gevoelens niet bent, maar dat je ze hebt. Op zich al een verademing. Je kunt eventueel je hand op je hart leggen en denken aan die stille plek achter dat gewoel. Op die plek kun je de keuze maken voor jouw wereld, jouw ervaring. Kies je voor de oordelende, onveilige wereld of kies je voor de niet-oordelende, veilige wereld? Of anders gezegd: kies je voor angst of voor liefde?
Kiezen voor de liefde
Je hoeft eigenlijk niets te doen, behalve bereid te zijn om de keuze te maken. En kies je voor liefde, luister dan. Je hoeft hier niets te doen, te fixen, te verdedigen. Alleen maar te luisteren. En de wereld verandert voor je ogen. Dan voel je je weer onderdeel van het grotere geheel. En kun je die zware rugzak vol verdedigingsmechanismen en ballast neerzetten en met lichte tred verder gaan. Welke wereld kies jij?
Liefs Ine
