Om mij heen zie ik het laatste jaar best veel relaties stuklopen. Mijn eigen relatie bestaat sinds het begin van de zomer ook niet meer. Het is niet zo gek, want er is veel gaande in de wereld en het universum en er veranderd veel in ons zelf.
Doe jij hetgeen je wezenlijke voldoening geeft? Heb jij contact met wat jij werkelijk, vanuit je kern, hebt bij te dragen? Misschien heb je diep van binnen wel een besef wat dat is of zou kunnen zijn. Maar vaak kunnen we niet bij dit diepe verlangen.
Het kost een hoop tijd, is frustrerend, vreet energie en ’t houdt ons uit de slaap die we zo hard nodig hebben om onszelf weer op te laden. Piekeren. Stop ermee! Makkelijker gezegd dan gedaan? Dat valt gelukkig mee.
De hedendaagse samenleving brengt voor veel mensen helaas ook spanningen met zich mee. Dat betekent daardoor vaak ook meer mopperen. Mopperen op de ander, maar ook op jezelf.
Overal is energie. Als mens staan we in verbinding met alles en iedereen om ons heen. Deze energiekracht kun je in je voordeel gebruiken. Helaas gebeurt het nog vaak dat energie uit ons getrokken wordt. Je weet niet precies waarom, maar je voelt je leeg en futloos. Je bent niet ontevreden over je leven, maar je voelt je moe en onrustig.
Steeds vaker voel ik contact met iets dat mij de weg helpt te vinden. Een warme deken die mij zegt dat ik het altijd goed doe. Links af of rechts af, iedere kant is goed. Soms is links sneller dan rechts maar wat ik ook kies, het brengt me bij mijn bestemming. Fijne gedachten zeg!
In mijn praktijk kom ik dagelijks mensen tegen die worstelen met schuldgevoel. Ik beschrijf het altijd als een monster dat al je liefde weg-eet. Vaak als er iets niet goed gaat in het leven geven we de schuld aan een ander. Mijn moeder deed het niet goed, mijn zusje of mijn vrienden. Of nog erger: we geven de schuld aan onszelf.
Intimiteit: we hunkeren ernaar, maar zijn er tegelijkertijd doodsbang voor. Raar maar waar. Want feitelijk bestaat er niets mooiers dan het aangaan van een intieme relatie met een liefdevol persoon.