Ik heb in de loop der jaren, eigenlijk niet eens bewust, mijn eigen ochtendritueel ontwikkeld. Dit ritueel is inmiddels helemaal geïntegreerd in mijn dagelijkse routine, waardoor het me ook geen moeite meer kost dit te doen.

Wat doe jij in situaties waarin je wordt getriggerd? Houd je je reactie bij jezelf of reageer je het op de ander af? Ooeh lastig onderwerp vind je niet? Het afreageren gaat vaak zo automatisch dat de reactie

Merk jij het ook dat het je niet of nauwelijks meer lukt om vanuit controle iets voor elkaar te krijgen? We zijn hard op weg om de shift van het ego naar het hart te maken en daarbij komt dat veel dingen die voorheen voor ons werkte, dat nu ineens niet meer doen.

Vind jij het ook zo lastig om niet te weten welke richting je op gaat? Om je over te geven aan het ‘niet weten’? Momenteel zit ik in een periode, waarbij ik veel zaken, waarbij ik al een tijdlang voelde dat het niet meer stroomde, aan het loslaten ben.

Kan jij soms ook zo vastzitten in slachtoffergedrag? Dat je het gevoel hebt dat je helemaal niet datgene aantrekt wat je in je leven wilt aantrekken en vooral dat anderen dat allemaal wel doen.

Als ik terugkijk op mijn verleden realiseer ik me dat ik tot ca mijn 36e levensjaar altijd een leven heb geleid dat was gebaseerd op de overtuigingen die ik in mijn jeugd had opgedaan, waarbij mijn basisovertuiging ‘het niet waard te zijn’ toch wel de meest prominente hoofdrol heeft gespeeld.

Ik merk in mijn omgeving, en herken dat ook in mezelf, dat veel vrouwen er moeite mee om zichzelf ‘neer te zetten’. Dat ze het spannend vinden om naar buiten te brengen wat ze werkelijk belangrijk vinden en om te gaan staan voor wat ze waard zijn. Waar dat mee te maken heeft? Dat komt doordat de mannelijke energie in veel vrouwen onvoldoende ontwikkeld is.

Ik denk dat het herinneren van ons persoonlijk meesterschap het doel is van ons leven op aarde. Dat we weer herontdekken dat we krachtige creators zijn