Soms stroomt het allemaal zo fijn. Ik laat me dan meevoeren door de stroom en geniet daar intens van. Meevaren op de directe ervaring, flow. En dan zomaar opeens blijf ik haken aan een puntige boomstronk, die in de stroom ligt. Au!
In mijn tiener en twintiger jaren leek het mij heerlijk, zorgeloos zijn, en vooral vrij van angst. Van dat zenuwachtige gevoel dat er iets niet goed is of dat iemand het op je gemunt heeft… (in feite het gevoel dat ik zelf niet goed genoeg was ;-)).
Een meditatie om de dag rustig en ontspannen te beginnen. Doe deze meditatie bij voorkeur als je nog in bed ligt, voordat iedereen wakker wordt.
Mensen zijn geneigd hun blik te richten naar wat er mis is gegaan. Naar wat er anders moet. Dingen die in hun ogen verkeerd zijn. Maar gaan we er anders naar kijken, dan zien de dingen er ook anders uit.
Van de week hoorde ik Gerard Ekdom op de radio het woord ‘procrestination’ uitspreken. Procrestination is een duur woord voor uitstelgedrag, en dat is mij ook niet onbekend…
Eén van mijn favoriete liedjes is “Fix you” van Coldplay. Soms zou je de hele wereld wel willen “fixen” en verbeteren. Vaak zien we namelijk heel goed wat bij andere mensen fout gaat en willen we diegene helpen. Helpen beter te worden of helpen om fouten te voorkomen.
Elke relatie die je hebt, heeft tot doel je dichter bij jezelf te brengen. In volledige verbinding met je ware zelf. Elke verliefdheid die je koestert ten aanzien van een ander is gebaseerd op eigenschappen die je zelf al bezit, maar waarvan je vanuit je Ego ik denkt deze niet of niet voldoende te bezitten
Herken je dat? Dat je je schaduwkanten het liefst heul, heul diep in de aarde zou willen begraven of in een fles zou willen stoppen met een dop erop en een steen eraan en laten zinken in de diepe Zuiderzee?
Daar zat hij… op de bank. De blik in zijn ogen vertelde mij zonder woorden dat het heel erg mis was. Ik wilde het niet weten en toch wist ik dat ik er niet voor kon vluchten. Het was al te laat, hij zat er al veel te diep in.