Er zijn van die momenten dat je een belangrijke beslissing moet nemen. Een waarvan je diep van binnen wel weet dat het de ‘juiste’ keuze is, maar ook een waardoor je je tóch een beetje van de wijs kunt laten brengen.
Chi is levenskracht, energie – ook wel prana genoemd, kundalini-energie, of Shakti of orgone, of mana. Het is de kracht die je doorstroomt en die je voelt tintelen overal in je lichaam.
Er is geen weg naar geluk. Geluk is de weg! Deze uitspraak las ik vanochtend. Wie dit gezegd heeft? Wayne Dyer. Heb nog nooit een boek van hem gelezen. Maar dat wordt wel tijd denk ik.
Mediteren is een staat van zijn, je hebt geen bewustzijn meer van je lichaam, tijd en ruimte. Het invullen van gedachtes, het labelen van goed of fout valt weg.
Wat is dat toch, dat we ons stelselmatig laten verleiden ons te richten op het ontwikkelen van datgene waar we nu eenmaal niet voor in de wieg gelegd zijn.
Al door de eeuwen heen gebruikt men oliën voor allerlei kwalen, wonden en andere ongemakken, maar ook ten behoeve van ontspanning en genot.
Het programma van het leven, geregisseerd door anderen. Anderen die iets van je willen, van je verwachten. Het programma geregisseerd door je ouders, de maatschappij, onze cultuur.
Sta jij wel eens stil bij de liefde die je voor jezelf voelt? Waarschijnlijk niet zo vaak. Voor hsp-ers is de natuurlijke weg vaak dat ze eerst aan een ander denken en dan pas aan zichzelf.
In de wereld van spiritualiteit en persoonlijke ontwikkeling is het een mantra geworden en het begint te lijken op een langspeelplaat die blijft hangen: leef vanuit je hart!