Het geluk in jezelf vinden
Ken je het gevoel heel sterk naar iets of iemand te verlangen? Het gevoel dat je zo graag iets wilt dat je er onrustig van wordt en pas rust en geluk denkt te vinden als datgene binnen handbereik is?
Een sterk gevoel van verlangen
Het gevoel van verlangen kan soms erg sterk zijn. Soms zelf sterk dat je het letterlijk kan voelen, als een kramp, in je lijf. Maar het gevoel van verlangen is ook verraderlijk, omdat het zich soms voordoet als iets wat het niet is.
Het buiten jezelf zoeken
Het sterke gevoel doet je namelijk geloven dat hetgeen je naar verlangt iets is wat buiten jou zelf ligt. Het doet je geloven dat je pas rust kunt vinden als datgene wat je wenst in vervulling is gegaan. Het kan je soms zelfs gekke bokkesprongen doen maken om dat te krijgen waarnaar je op dat moment zo innig naar verlangt.
Altijd op zoek naar iets nieuws
Ik ken het gevoel van verlangen als geen ander en ben in het verleden redelijk ver gegaan om dit gevoel vervuld te krijgen. Zo heb ik een periode gehad waarin ik dacht dat ik materie nodig had om gelukkig te zijn. Mijn leven was grotendeels gericht op uiterlijk vertoon en al had ik het een, dan wilde ik altijd wel weer iets anders. Ik had een onverzadigbare behoefte aan meer.
Verliefdheden
Maar ook heb ik verliefdheden gekend, waarin ik mezelf helemaal verloor. Ik had dan zo’n sterk gevoel voor iemand, dat dit verlangen me helemaal overnam en ik niet meer normaal kon denken. Het enige dat ik wilde is dat mijn verlangen werd gestild en ik dacht toen nog, dat de persoon in kwestie de enige was die mijn honger kon stillen.
De onderliggende boodschap
Inmiddels weet ik, en dit was een heel proces, dat dit sterke gevoel van verlangen nooit door iets wat van buitenaf komt gestild kan worden. Ook weet ik dat dit gevoel een boodschap in zich draagt en me iets te vertellen heeft. Een sterk gevoel vertelt je namelijk altijd iets over jezelf.
Bij jezelf blijven
Hoe je erachter komt wat die boodschap is? Door te luisteren. Je leert de boodschap herkennen door het gevoel volledig te voelen en toe te laten, maar er vervolgens, en dit kan soms heel moeilijk zijn, niet naar te handelen. Dus niet dat te doen waarvan jij denkt dat je verlangen gestild wordt, maar bij jezelf te blijven en voelen, voelen, voelen.
Oorsprong in mijn verleden
Op het moment dat ik mijn verlangen op deze manier toeliet, kwam ik erachter dat dit verlangen helemaal niets te maken had met het nu, maar zijn grondslag heeft in mijn verleden. Degene waarvan ik hoopte dat hij mijn verlangen zou stillen, was niet degene waar ik op dat moment naar verlangde, maar bleek mijn vader te zijn. Ik was altijd nog op zoek naar de erkenning en bevestiging die ik als kind heb gemist. En die erkenning probeerde ik alsnog, en ik kon daar redelijk hardnekkig in zijn, ‘binnen’ te halen.
Het verlangen toelaten
Op het moment dat ik mijn verlangen toeliet, kwam ook het verdriet. Het verdriet van het kind dat niet gezien werd door de vader waar ze van hield. En door ook dit verdriet toe te laten en er volledig te laten zijn, kwam uiteindelijk de heling. Het voelen dat het goed is zoals het is. Het voelen dat ik goed ben zoals ik ben. En om dat te voelen heb ik nu geen uiterlijke omstandigheden meer nodig. Dit komt helemaal van binnenuit.
De zoektocht staken
Als je je realiseert dat geluk altijd van binnenuit komt, kun je de zoektocht naar altijd ‘meer’ en naar liefde en bevestiging staken. En wauw wat een rust geeft dat!
Wat heeft jouw verlangen jou te vertellen?
Lfs Caroline ❤️
