Nu is het tijd voor jouw behoeften!
Geschreven door Winny van Buuren
Tot vorig jaar was ik overtuigd dat ik deed wat IK graag wilde. Overtuigd dat ik mezelf op de eerste plaats zette zonder egoïstisch te zijn. “Jij bent zo’n sterke vrouw die goed voor zichzelf opkomt” hoorde ik vaak.
De verwachting van anderen
Afgelopen jaar ben ik echter tot het inzicht gekomen dat ik vaak bezig ben met de verwachtingen van anderen. Of mijn interpretatie van de verwachtingen van anderen. Ik dacht dat anderen van mij verwachtte dat ik, ondanks tegenslagen, bleef doorgaan. Als anderen zich goed voelden, dan voelde ik me ook goed. Althans ik dacht dat ik me goed voelde, maar onbewust voelde het soms niet goed.
Stop! Tot hier en niet verder
Na het overlijden van mijn moeder bleef ik doorgaan. Een reorganisatie op het werk. Het verhuizen van mijn vader. Het uitzoeken van de spullen van mijn moeder. Totdat mijn lichaam zei ‘Stop! Tot hier en niet verder.’ Mijn grens was bereikt. In het half jaar dat ik thuis ben geweest, heb ik veel geleerd. Geleerd wie ik ben, waarom ik wil voldoen aan de verwachtingen van anderen. Van de psycholoog kreeg ik opdrachten om te experimenten. “Het is tijd om aan je eigen behoeften te gaan voldoen”.
Experimenteren en grenzen verkennen
Om mijn grenzen te verkennen, ben ik gaan mediteren. Meditatie zorgt ervoor dat ik uit mijn hoofd kom en meer ga voelen vanuit mijn hart en buik. Elke keer als iemand iets vraagt of wanneer ik voor een keuze sta, neem ik de tijd om een besluit te nemen vanuit mijn gevoel. De eerste keer dat ik mijn grens aangaf, voelde dat helemaal niet comfortabel. Wat zou de ander wel niet denken? Vinden ze me nog wel leuk? In het begin gaf ik mijn grens nogal bot en confronterend aan. Door veel te experimenteren lukte het me steeds beter om mijn grens uitspreken vanuit mijn gevoel en daarbij in verbinding te blijven met mezelf en de ander.
Wederzijdse verwachtingen
“Verwachting is de aanname of hoop dat een handeling of gebeurtenis ook daadwerkelijk plaats gaat vinden. Een verwachting kan realistisch zijn, maar dat hoeft niet. Als een verwachting niet uitkomt, kan er sprake zijn van acceptatie, maar ook van teleurstelling, verwarring, onzekerheid en angst.” (bron: Wikipedia). Hoe weet je wat de ander van jou verwacht? Of jij van de ander?
Zonder oordeel
Mijn vader vraagt regelmatig of ik wat boodschappen voor hem wil halen. Mijn aanname was dat hij verwacht dat ik het direct doe. Ik raakte dan geïrriteerd en voelde de druk om te stoppen waarmee ik bezig was, om de boodschappen te gaan halen. “Dan heb ik dat ook weer gehad.” Toen ik de situatie zonder oordeel bekeek werd het de vraag; ‘of ik wat mee kon nemen als ik zelf boodschappen ging doen.’ Aan die vraag zat geen tijd verbonden. Zelf verwacht ik dat hij niet voor elke boodschap belt, maar de boodschappen op een briefje schrijft. Nu we onze verwachtingen aan elkaar hebben uitgesproken, weten we waar we aan toe zijn en kunnen rekening houden met elkaar.
Tijd voor zelfreflectie
Wil je inzicht in jouw grens, in wat jouw behoefte is of wat de ander verwacht? Schrijf het dan op. Neem tijd voor jezelf om alleen en ongestoord te kunnen nadenken en om van je af te schrijven. Als je nog teveel in je hoofd zit, doe dan eerst een meditatie of zet muziek op waar je rustig van wordt. Mij helpt het als ik de situatie op papier zet.
– Wat is de situatie? Beschrijf dit zo concreet en feitelijk mogelijk? Omschrijf de handelingen en het gedrag, verbaal en non-verbaal, de letterlijke woorden. Probeer je oordeel over de situatie los te laten.
– Welk gevoel roept de situatie bij me op? Sta bewust stil bij de situatie. Sluit je ogen en visualiseer de situatie. Doorleef het gevoel en schrijf dit gevoel op.
– Wat wil ik veranderen aan de situatie? Maak hier onderscheid wat je zelf anders wilt doen en wat je anders wilt zien bij de ander. Blijf hierin realistisch. Beschrijf concreet een eerste stap in deze verandering.
Spreek je behoefte uit vanuit je hart
Als je helder hebt wat jij wilt en wat je van de ander verwacht, ga dan met de ander in gesprek. Neem hiervoor samen de tijd. Als je feedback geeft, benoem dan de feiten op basis van wat je gehoord en gezien hebt. Blijf feitelijk en geef niet je oordeel (‘ik vind dat jij….’). Uit je gevoel, vanuit je hart. Geef aan hoe jij het zelf graag wilt. Geef daarna de ander de ruimte om te reageren. Als de wederzijdse verwachtingen helder zijn, zoek dan samen een oplossing die voor beide goed voelt.
Transparantie
Mijn geloof is dat transparantie de basis is voor elke relatie. Vanuit je gevoel uitspreken wat jouw verwachtingen zijn, waar jouw grens ligt. Inzicht krijgen wat de ander van jou verwacht door hier expliciet naar te vragen en elkaar feedback te geven vanuit een positieve intentie. Vanuit de intentie om de ander wat te gunnen, om de relatie te verbeteren.
Warme groet,
Winny van Buuren
